Grieks Wijnlandschap

Grieks Wijnlandschap

Over de blog:

Waar het om gaat: er zijn magische landschappen in de wijnwereld en hier gaat het over de Griekse. Oneindig nieuwsgierig en toch niet gevonden wat ik zocht? Dan dankbaar en naïef op onderzoek, voor 10% op het web en voor 90% bij de wijnmaker. Deze regels werden door Viconsult zelf geperst en bevatten geen druivenpit aan monoloog of repetitie. Deze blog is een blend van impressies en analyse. Be warned: ook u zal niet langer over wijn prevelen maar trots over “godendrank” praten.

Naxos versus Santorini

Griekse wijn op de kaartPosted by Vicky Corbeels Fri, August 19, 2016 15:47:23

Santorini. Trekt massaal veel toeristen, twee miljoen per jaar. Daarin zitten langere blijvers en dagjes- (cruise) toeristen. Ik vraag me af waarom. Toen ik op Naxos verbleef, merkte ik het potentieel van niet-dorre eilanden: inventieve fietswegen, zo goed als leeg; historische trekpleisters (tempel Dimitra/Demeter, godin van de landbouw en van vruchtbare aarde), niet gehinderd door aanschuiftoeristen; kusten met schaduw van lage dennen, kristalhelder water, frisse wind die verhult dat je hersenen gaarkoken; vijgen, cactusvruchten, granaatappels te pluk langs wegen die langs valleien en toppen leiden die je de adem benemen. En een ontspannen hoofdstad, waar je niet de indruk krijgt dat alles er gebouwd werd for the sake of tourism. Ik stapte de ferry af in Chora Naxos en instantly kreeg ik een “dit wordt wat” gevoel.

In Naxos vallen weinig wijngaarden op. Vruchtbaar en groen als het land is, behouden wijnranken hun plaats aan de pergola in de volkstuintjes. Weten ze hier dat de prijs van een kilo assyrtiko 90km zuidwaarts jaarlijks met 50% stijgt?

Santorini vindt zijn reason to exist in de wijnen en in de felle witte huisjes tegen de zwarte vulkaanwand. Alle 13 onafhankelijke wijnproducenten (1 ervan is coöperatie die 60% van de totale druifproductie opkoopt) zetten de deuren open voor bezoekers. De een schrijft zich in in programma’s van cruise-bustochtjes, een andere heeft niet de faciliteiten maar glimlacht de bezoeker tegemoet. Bij de één betaal je 30€ voor een uitgebreide degustatie en minitrip in de wijngaarden, bij de andere krijg je op een zalig terras ook de menukaart onder de neus.

Anders zou ik niet weten wat er te beleven valt in Santorini. Tenzij ik gemist heb dat “je leven met een quad riskeren” plots sexy geworden is. Tenzij je laten opjagen door bussen en auto’s in veel te smalle straten (het pittoreske is er op dat moment af) het summum van Greek holidays is. Tenzij… je het niet erg vindt dat de wijnbar met de grootste wijnkaart op het Santowine-eiland de eerste twee gekozen witte niet koud heeft staan. De wijnen overstijgen alle geluk en de weg naar de consument is gevonden. Daarover zijn we het eens.

Komaan Santori’s, Pame Ellada, nog een effort voor efficiënt energieverbruik en waarlijke trots voor je producten (geef me geen “sunset-winetasting-zeilschip” voor 1u maar een heus wijn- en foodfestival) en ik hang aan je lippen.

Next check: twee jaar na die eerste indruk. In twee weken.





  • Comments(0)//griekswijnlandschap.viconsult.be/#post6